“After School”: Een grappige vriendschap op weg naar huis

Er is schooltijd, thuistijd en alles daartussenin. Dat bijzondere moment, op weg naar huis, waar duizend verhalen geboren kunnen worden. Het is in deze bubbel dat Cléo en Léo, die lezers van het Journal de Mickey al kennen, elkaar elke dag ontmoeten, in een heerlijke mix van grappen en openhartigheid. Léo vraagt ​​zich af: waarom zeggen we "tenen" en niet "tenen"? Heb je ooit geprobeerd te lopen door je linkerbeen en linkervoet tegelijk naar voren te bewegen? Zonder geobsedeerd te raken door voeten, ontdekken de twee kinderen ook dat volwassenen het acceptabel vinden om hun nagels te lakken, maar de andere niet. Wie snapt dat?

Cléo, een meisje van haar tijd, is woedend dat we geen goede sneeuwvrouwen zijn en dat vrouwen meer betalen dan mannen bij de kapper. Ze vraagt ​​zich af waarom de leraar op zijn rapport schrijft "zou beter kunnen" en nooit "zou slechter kunnen". Samen onderzoeken de twee beste vriendinnen de zin van het leven, tussen twee ijsjes die ze kopen van Olga, een afstammeling van ijsmakers die al zes generaties lang ijs maken en die ze ervan verdenken een hypergevaarlijke spion te zijn die door alle politiekorpsen ter wereld wordt gezocht. Want waarom zou ze anders in de winter sorbets verkopen? (We mogen hen nog steeds vragen waarom ze die kopen, met mutsen op hun hoofd en sjaals om hun nek).

Bovenal plagen Leo en Cléo elkaar. Heel veel. In deze strip, waarin elk plaatje een grap is, maakt Leo de spot met de armzalige talenten van